terça-feira, 13 de dezembro de 2011

9 anos

Aínda que non sempre poño aquí os aniversarios dos cativos, desta volta préstame facelo, ao mellor porque presinto que agora xa comeza a "escapar", e o medo fai que unha queira prendelos para que o tempo non corra tanto. Pois así foi que a pequena fixo hai uns días os 9 anos.

Segue sendo cariñosa e mimosiña coma sempre, aínda que con eses "prontos" que ás veces fan presentir o carácter que vai ter de maior.
Xa case dá mal xeito collela no colo, pero aínda así ela (e nós tamén) devecemos por agarimala... Cousa máis bonita non a hai!

Segue sendo estudosa, traballadora e disposta, e anda todo o día a chimpos pola casa: ou saltando as escaleiras, ou bailando, ou facendo "posturiñas" de ximnasia rítmica. Ás veces pregúntome de onde saca tanta enerxía!

Oxalá que siga así de sa e feliz toda a vida, e que se siga deixando agarimar.

2 comentários:

A nena do paraugas disse...

Parabéns para Uxía e a súa mamá!

Cambiar cambian, pero co tempo retoman eses aloumiños e xestos agarimosos...

Bicos.

paideleo disse...

Noraboa para Uxía !.
Dou fe de todo o dito de que non é só amor de nai que é verdade.