Magosto

E por fin chegou o magosto, que o ano pasado non puidemos facelo polo tempo os días que se podía.

E foi unha grande festa entre amigos, como nos vellos tempos: castañas, chourizos, empanada, tinto novo do Ribeiro e licor café. Que máis lle imos pedir?

Estivemos nos Canivelos, en Mende, e dende alí tiñamos estas fermosas vistas do Ceboliño e máis da cidade das Burgas.

Auriense

O Ceboliño

O día estivo especialmente quente e ventoso, que mesmo ás veces parecía que ían fuxir unhas muxicas a facer algún estrago. Mais finalmente a cousa non pasou a maiores. Ben é certo que cumprimos coas recomendacións do permiso do concello,  rodeamos a fogueira de pedras e apartamos canta cousa puidera prender nela, e finalmente deixámola ben apagada.

Así que o día saíu redondo, e o San Martiño deixounos gozar a nós máis cós devotos na véspera.

E quen se vai resistir a saborear ese viño e eses chourizos,  gozando da boa compaña dos amigos, que por riba están  tamén orgullosos da nosa lingua.

Nunca mellor dito o de LUME!
E que se repita moitos anos máis.